Later als ik dood ben!

Gisteravond zat ik op de bank te kijken naar Beste zangers op tv. Het liedje van Stef Bos, Later als ik dood ben werd gezongen en er gebeurde van alles in mijn hoofd. Het eerste wat ik dacht is wat een mooi liedje.Het tweede wat ik dacht was hoe wil ik dat mijn leven is geweest, later als ik dood ben.Hoe wil een ander dat zijn leven is geweest als hij of zij later dood is.

Een tijdje geleden begreep ik de wereld niet op de volgende manier…

Ik word geboren, ik groei op, ga op mezelf wonen, krijg een baan en werk totdat de mensen die daarover gaan vinden dat het genoeg is. En met een beetje geluk mag ik dan nog jaren genieten van mijn pensioen. Ik begreep serieus niet wat daar het doel van was. Is dat waarom ik hier op de aarde mag zijn. En dan hebben we met elkaar een wereld gecreëerd waarin we beter moeten presteren, binnen een kader moeten vallen om iets te kunnen bereiken. Als je niet binnen het kader of niveau valt dan mag je het niet doen.

Ik werkte me volledig over de kop in deze maatschappij mede doordat ik ergens in mijn leven was gaan geloven dat ik niet goed genoeg was. Ik vertelde mezelf een slecht verhaal over mijn eigen leven, maar ook over de wereld en hoe de wereld nu gevormd is door onszelf. Denk aan…

Het kan altijd beter
Wil je iets bereiken dan zal je hard moeten werken

Nadat ik was wakker geschud door verschillende burn outs en depressies besefte ik dat ik op aarde ben met een andere reden. Ik mag genieten van het leven en de wereld met zijn mooie natuur vanuit liefde. Liefde voor mezelf en voor anderen, want iedereen is goed genoeg zoals hij is. En ik weet zeker wanneer je dit leest dat je het met me eens bent. Alleen als ik dan uitzoom en ik iedere avond (wanneer ik kijk) op de tv zie hoe we vragen zoeken om kritisch te zijn tegen een ander, om mensen onder uit te kunnen halen om je eigen gelijk te halen. Of hoe je iemand kan betrappen dat die ander zijn waarheid onder uit te halen is, denk ik, wat is dit voor een wereld. Is dit hoe we met elkaar om willen gaan. Is dit waarvoor we op deze mooie planeet zijn.

Na de Beste zangers zag ik de eerste tekst verschijnen op Facebook over piet en dacht serieus, ik kan het niet meer begrijpen en wil het ook niet meer begrijpen. Is dat wat je wilt als je later dood bent. Terugkijken naar je leven waarin je gevochten hebt tegen de mensen om je heen, discussies hebt gevoerd over de waarheid binnen een situatie die voor iedereen anders is? Vechten om je gelijk te krijgen omdat het jouw waarheid is?

En begrijp me niet verkeerd, je doet het uit liefde voor jezelf. Alles wat je doet is liefde voor jezelf, alleen ik geloof dat het ook anders kan.

Als we er nu vanuit gaan dat we allemaal leven vanuit liefde, waarin we in ons leven mogen ontdekken wat ervoor zorgt dat we gelukkig worden in het leven. Dat je onderzoekt wat je echt leuk vindt en je daar andere mensen mee kan helpen. Dat je geen mening meer hoeft te hebben of geven om iemand te overtuigen want ieder heeft zijn eigen verhaal, eigen waarheid en kijk op de wereld.

Dat is wat ik geloof en later wanneer ik dood ben wil ik geleefd hebben vanuit liefde voor mezelf en een ander. Want zeg nou zelf wanneer je jezelf niet lief kunt hebben hoe kun je dat dan voor een ander.

Je hoeft het niet eens te zijn, maar denk er eens over na, hoe kijk jij terug later als je dood bent!

Later als ik dood ben.

Liefs Karin