Zie jij de regen of de zon? - Tackel je patroon

Ik zeg tegen mijn dochter van 11 jaar ‘zullen we naar de dierentuin gaan?’
‘Ja, leuk mam’..

We rijden erheen, stappen uit de auto en de lucht wordt donker.
Hmmmm wat gaat er gebeuren?
We lopen door naar de ingang, waar een jongen man ons niet ziet en loopt een stukje weg.
Hij draait om en ik glimlach naar hem. Hij zegt;, ‘o sorry’. Ik zeg; ‘geeft helemaal niet’.
Hij wijst ons naar het volgend station waar we ons abonnement kunnen laten scannen en we zijn binnen.

We lopen het park in en we vragen ons af waarom iedereen naar de uitgang gaat, maar goed.
We kopen gelijk een flesje drinken en lopen op ons gemak verder.
En dan ineens onweer, ja ja!
En iedereen gaat harder lopen om ons heen tegen onze richting in.
Wij gaan naar binnen, hun gaan keihard naar buiten.

We lopen langs de stokstaartjes waar een echtpaar een foto staat te maken.
We lopen door onder de treinrails door en op het moment dat we eronderuit komen begint het te regenen.
Te regenen met van die enorme dikke koude druppels.
De temperatuur van de lucht was goed en we besloten even in het winkeltje te kijken.
We stappen binnen, nadat een mevrouw ons had aangegeven dat we naar binnen konden. Tijdens het wachten in de rij waren we benieuwd wat we zouden gaan zien.

We lopen een rondje en bekijken alle knuffels.
We zien paraplu’s hangen en ik zeg; ‘zullen we er maar ééntje meenemen?’
Dochterlief; ‘top idee mam!’
We kiezen er één en de mevrouw bij de deur laat hem ons zien.
Ze klapt hem open en er staan blauwe vlinders op.
Het doet mij denken aan mijn behang vroeger in mijn kamer. Blauw is mijn favoriete kleur. ‘Die nemen we’, zegt mijn dochter!’

We rekenen af en lopen naar buiten waar het nog harder regent dan daarvoor.
De heerlijke lucht van de natuur komt ons tegemoet en we kruipen dicht tegen elkaar onder de paraplu.
Er is inmiddels niemand meer te bekennen en het lijkt erop dat iedereen ons een rustig bezoek had gegund aan de dierentuin.
Prima te doen die 1,5 meter zo!

Na de giraffen, de krokodillen en de okapi’s komen we aan bij het restaurant.
Daar hadden ze het toch nog gezellig gehouden met een clubje mensen en tegelijkertijd een plekje voor ons.
Even wat drinken en een snack en vervolgens besluiten we verder te lopen in de dikke druppel regen.

Bij de nijlpaard die op zijn gemak zijn neus staat te schuren tegen een steen maken we een selfie en we staan er top op.
We lopen en kletsen, wat een fijn moment. Ik krijg nog de neiging om te gaan stampen in de plassen, maar mijn dochter kan me nog net tegenhouden.

We lopen terug en het is inmiddels overal rustig. Door de uitgang en het begint nog harder te regenen. We lopen in de stromende regen onder onze paraplu naar de auto en stappen in. Heel de auto beslaat en we zeggen tegen elkaar. Dit was fijn zeg!

Zie jij de regen?

Gatver nu zijn we er en begint het te regenen
Er lopen wel heel veel mensen het park uit wat is er aan de hand
Nu moeten we ook nog in de rij bij het winkeltje wachten voordat we naar binnen mogen terwijl het regent
Die paraplu kost ook weer geld
Mijn schoenen en benen worden nat daar houd ik niet van

Of de zon?

Wat heerlijk dat het regent ik ruik de natuur
Wat fijn dat al die mensen naar huis gaan en ons de rust gunnen in het park
In de rij bij de winkel kletsen we gezellig over wat we gaan zien
Een paraplu die mij doet denken aan vroeger, geeft een goed gevoel en kan dit verhaal delen met mijn dochter
Wat fijn dat we kunnen lopen, nat mogen worden en thuis onszelf gewoon kunnen omkleden

Je kunt zelf kiezen, je kunt dit trainen!
Zie jij voornamelijk de regen en zou je meer de zon in je leven willen zien?
Vraag een gratis gesprek aan en we kijken samen wat jouw probleem is!